Verhuizen naar Finland: ‘Ik hoop dat ik een Fin vind die met me wil praten’

Steffi Besselink (31), getrouwd met haar Italiaanse partner (33), en moeder van Oliver (4 maanden) die in Amerika is geboren. Ze zijn pas verhuisd van Amerika naar Finland. In Amerika werkte Steffi met tienermoeders en gangs. Steffi is ook actief op Instagram.

Wat doe je als je een baan wordt aangeboden in Helsinki, de hoofdstad van Finland? Of, ‘het Alaska van Europa,’ zoals het ook wel wordt genoemd. Meer dan de helft van het jaar heerst er een messcherpe winter en uit de taal valt absoluut niets te herleiden. Als je al wat zinnen hebt geleerd; het Finse volk staat niet bekend om zijn, letterlijk, spraakmakende cultuur.

Ik was ‘de Amerikanen’ helemaal beu.

En toch zei ik tegen manlief: doe maar. Na vier jaar in Boston te hebben gewoond wilde ik terug naar Europa. Het maakte me niet uit waar. Ik was “de Amerikanen” helemaal beu. Er is in die vier jaar geen dag voorbij gegaan of ik werd aangesproken. Op iets wat ik deed, of op iets wat ik had, of gewoon omdat iemand zichzelf graag hoorde praten en ik in de buurt stond.

Zo stond ik eens op een verlaten kruispunt. Het schemerde en het was bijna donker. Aan de andere kant van het kruispunt stond auto voor een rood licht. Een man stak zijn hoofd uit het raam en hij schreeuwde het kruispunt over: “Hey! Weet je wel dat je geen licht op je fiets hebt?!”

Al snel werd ‘vriendelijk’ ‘ietwat bemoeierig’, en uiteindelijk ‘zwaar irritant’.

Een dag later riep een buurvrouw, die mij mijn eigen straat in zag draaien: je mag hier niet fietsen!” En de kassière in de supermarkt merkte op: “wat een hoop kruiden darling, wat ga je koken vanavond?”

In de eerste maand kwalificeerde ik dit gedrag als uitermate vriendelijk. Maar al snel werd ‘vriendelijk’ ‘ietwat bemoeierig’, en uiteindelijk ‘zwaar irritant’. Eenmaal heb ik geprobeerd om beleefd te weigeren: “I’m sorry, Sir, I don’t want to engage in a conversation right now.”

Laten we hopen dat ik een Fin vind die tegen me zal praten.

Ik was hoogzwanger, het was dertig graden en ik stond te wachten op een bus die nooit kwam. De man wilde het graag hebben over het busschema en was zwaar beledigd.

Nu verhuizen we dus naar het Amerikaanse antoniem: Finland. Nederland past er negen keer in, en er wonen in het hele land maar ruim vijf en een half miljoen mensen. Daarvan woont zo’n tien procent in de hoofdstad, Helsinki.

Het land is het rustigste kind van Scandinavië, en kijkt niet op of om naar de pracht en praal van Zweden aan de ene kant, en dat van Rusland aan de andere grens.

Iedereen is er zo op zichzelf gesteld dat ik zeker geen moeite zal hebben bemoeierige mensen van me af te slaan. Integendeel, laten we hopen dat ik een Fin vind die tegen me zal praten. Een Fin die zich vriendelijk met mijn leven wil bemoeien.

Abonneer je nu op fabulous mama en profiteer van mooie kortingen.