Taboemoeder: ‘Ik zet mijn kinderen tegen hun vader op’

Jolien (34): Onze scheiding was met recht een ‘vechtscheiding’ te noemen. Mijn ex bleek me al ruim een jaar te bedriegen met een meid die hij op Tinder had gevonden. Toen ik hem eruit zette, begon hij erover dat ik gek was en dat hij volledige voogdij ging vragen over onze kinderen.

Eenmaal voor de rechter kon hij echter niet bewijzen dat ik ongeschikt was als moeder. De kinderen werden aan mij toegewezen, maar wel met een omgangsregeling voor hem. De rechtszaak duurde ongeveer een jaar, en al die tijd heeft hij amper naar zijn kinderen omgekeken.

In hoger beroep heb ik geprobeerd de omgangsregeling te stoppen.

Ik was er ontzettend op tegen dat hij de kinderen nog zou zien. Wat mij betreft heeft hij ervoor gekozen om ons achter te laten zodra hij een Tinderprofiel aanmaakte. Dat laat toch zien dat je niks om je gezin geeft?

In hoger beroep heb ik geprobeerd de omgangsregeling te stoppen. Maar omdat mijn ex de kinderen niet mishandelde en geacht werd een goede vader te zijn, moeten ze nu eens in de twee weken een weekend naar hem. Hij woont nu alleen in een rottig flatje. Zijn scharrel heeft hem alweer de bons gegeven. En daar moeten mijn kinderen van 6 en 9 dan iedere maand twee hele weekenden vertoeven.

Als mijn kinderen terugkomen van hun vader, hoop ik dat ze een rottijd hebben gehad.

Hoe hard ik ook probeer om verder te gaan, ik kan alleen maar heel erg boos zijn. Hij heeft ons gezin belazerd en in de steek gelaten. Dankzij hem zit ik nu alleen met twee kleine kinderen. Ik voel me gekwetst en eenzaam en ik geef hem daar de schuld van.

En ook al weet ik dat het slecht is, het lukt me niet om dat voor me te houden. Als mijn kinderen terugkomen van hun vader, hoop ik dat ze een rottijd hebben gehad. Ik kan me niet inhouden om negatieve dingen over hem te zeggen.

Laatst hoorde ik mijn dochter aan haar broertje uitleggen dat ‘papa heel stout was geweest’.

Ik voel me ontzettend schuldig dat ik mijn kinderen dit aandoe. Laatst hoorde ik mijn dochter aan haar broertje uitleggen dat ‘papa heel stout was geweest’. Ik kon wel door de grond zakken. Dit is het voorbeeld dat ik mijn kinderen geef.

Telkens opnieuw neem ik me voor dat mijn kinderen niet de dupe mogen worden van onze scheiding. Maar dan stuurt hij weer een sms’je dat hij de gymtas van mijn dochter is vergeten mee te geven. En dan gaan al mijn goede voornemens weer overboord. Dan stamp ik mopperend door het huis en maak ik mijn ex zwart bij de kleintjes.

Misschien dat ik hem ooit kan vergeven, of in ieder geval overtuigend kan doen alsof.

Eigenlijk zou ik hulp moeten zoeken. Een mediator, een psycholoog of een gezinscoach ofzo. Maar ik weet gewoon niet goed hoe ik die stap moet zetten. Als nieuwbakken single moeder heb ik het ontzettend druk, ik zou niet weten wanneer ik tijd moet maken om naar zo iemand toe te gaan.

Voorlopig hou ik het dus maar bij hopen dat het vanzelf wat beter wordt. Tijd heelt alle wonden, ik hoop die van mijn ook. Misschien dat ik hem dan kan vergeven, of in ieder geval overtuigend kan doen alsof. Voordat ik mijn kinderen onherstelbare schade heb aangedaan.