Maaike (44): “Ik was 38 en mijn eierstokken rammelden. Al mijn vriendinnen hadden kinderen en ik had het gevoel dat ik eenzaam en alleen zou achterblijven.”
Tekst: Anne Bakker | Beeld: Unsplash
“Het verlangen naar een kind werd zo groot, het was allesoverheersend: ik dacht de hele dag aan niks anders, het werd echt een obsessie. Ik had geen relatie en ook geen scharrels en de klok tikte. Ik heb kunstmatige inseminatie overwogen maar dat is zo’n enorme onderneming. Dus koos ik voor een makkelijkere weg. Het plan was een man op te pikken in de kroeg en zwanger te raken.
Uiteindelijk werd het een getrouwde man uit de buurt. Hij zat al jaren achter me aan en maakte regelmatig avances. Ik had hem steeds afgehouden, totdat ik op een avond in een aangeschoten bui dacht: hij is een man, hij kan mij een kind geven, ik doe het gewoon. Ik zag hem als donor. Uiteindelijk hadden we wel wat meer dan dat. We hebben een paar leuke weken gehad en ik denk dat hij zelfs verliefd op me was, zo gedroeg hij zich in elk geval wel. Maar toen ik eenmaal zwanger bleek te zijn, wilde hij niks meer met me te maken hebben. Hij heeft zijn zoon nog nooit bekeken of vastgehouden. Hij groet me niet eens meer op straat. Hoewel ik er heel bewust aan begonnen ben, doet dat nog steeds pijn. Vooral als ik hem met zijn gezin in de buurt zie lopen. Zijn vrouw weet volgens mij van niks. Ik heb overwogen te verhuizen, maar mijn hele leven ligt hier. Ik heb de situatie geaccepteerd.”
Wil je verder lezen? Dat kan in Fabulous Mama editie 4-2024, deze bestel je hier.
Ben jij ook een ‘taboemoeder’? Mail naar redactie@fabulousmama.nl o.v.v. ‘Taboemoeder’.
Lees ook: Claire: ‘Ziek? Stel je niet aan!’
Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!
Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.