Angelique (29): Vier jaar geleden ontmoette ik Bas op de bruiloft van mijn nicht. Hij zat in het voetbalteam van de bruidegom. Door zijn enorme bos krullen viel hij me meteen op. Ik kwam op dat moment net uit een serieuze relatie, dus ik was totaal niet op zoek naar liefde, maar een leuk avondje met deze jongen zag ik wel zitten.
Omdat ik niet dacht dat we elkaar na die avond ooit nog zouden zien, durfde ik wat meer dan normaal. En dus stapte ik gewoon brutaal op hem af om me voor te stellen en vroeg of ik zijn haar mocht aanraken. Dat mocht, en vanaf dat moment was ik verliefd. Tegen alle verwachtingen in bleven we elkaar zien en een kleine twee jaar later woonden we samen.
Ik begon me te ergeren aan ieder klein dingetje dat hij deed.
Het samenwonen beviel over het algemeen goed, maar ik merkte dat ik het soms lastig vond om mijn leven aan te passen aan iemand anders. Ik vind het fijn om mijn eigen ding te doen. Bovendien pasten onze leefritmes niet heel goed bij elkaar. Bas gaat graag vroeg naar bed en staat zelfs in het weekend nooit later dan 9 uur op. Ik ben juist een nachtbraker en slaap in mijn vrije tijd het liefst een gat in de dag.
Omdat we nog zo moesten wennen aan het samenwonen, maakten we ook best vaak ruzie. De kleinste dingen begonnen me te ergeren. Tegelijk probeerde ik mezelf te vertellen dat ik enorm veel geluk had met deze lieve man. Een paar keer probeerde ik er met hem over te praten. Dan spraken we telkens af dat het beter zou gaan. Toch zakten we na een paar dagen altijd weer terug in onze oude patronen en ergerde ik me weer kapot. En toen was mijn beste vriendin jarig en gingen we een avondje stappen…
Vreemdgaan was iets dat ik nooit zou doen. Maar na een paar shotjes eindigden we toch samen in de wc.
Mijn vriendinnen wisten wel van mijn ergernissen af, en na een paar drankjes besloten ze dat ik misschien gewoon wat verandering van spijs nodig had. Er werden shotjes besteld en er werd een slachtoffer uitgekozen. Eerst lachte ik ze hartelijk uit, vreemdgaan is iets dat ik nooit zo doen. Maar na een paar shotjes begon die man aan de bar er wel erg aantrekkelijk uit te zien. Voor ik het wist stond ik met hem te dansen. Nog twee shotjes later eindigden we samen in de wc.
Een condoom had ik natuurlijk niet bij me. Ik was immers niet van plan om seks te hebben die avond. Hij had wel iets in zijn portemonnee, maar dat scheurde bij het omdoen. Dus besloten we – dom en dronken als we waren – om het dan maar zonder te doen. Van de seks zelf kan ik me nauwelijks wat herinneren, maar het schuldgevoel blijft.
Zes weken later bleef mijn ongesteldheid wel erg lang uit en besloot ik een test te halen. Toen ik met de positieve uitslag bij Bas aankwam, sprong hij zowat een gat in de lucht. Hij was dolblij dat hij vader zou worden. En dat bleef hij, gedurende de hele zwangerschap. Onze zoon is inmiddels bijna 2, en hij zou zich geen betere vader kunnen wensen.
Elke dag vertelt hij me hoe trots hij is op zijn gezin. Maar ik kan het niet laten om te twijfelen. Onze zoon heeft niet de wilde krullen van Bas…
Bijna elke dag vertelt Bas me hoe gelukkig hij is met ons gezin en hoe trots hij op ons is. Maar ik kan het niet laten om te twijfelen. Onze zoon heeft niet de karakteristieke krullen van zijn vader en lijkt verder ook nauwelijks op Bas. Of hij lijkt op die man uit de bar weet ik niet, want ik kan me nauwelijks herinneren hoe hij eruitzag.
En dus houd ik mezelf telkens weer voor dat Bas gewoon de vader van mijn zoontje is. Het gaat nu hartstikke goed tussen ons en ik wil mijn twijfels dat niet laten verpesten. Bovendien kan ik hem alleen maar kwetsen door alles op te biechten. Dus houd ik mijn mond, ook voor hem.
Heb jij een groot geheim dat je met niemand kan delen omdat het taboe is? Maar wil je het toch aan iemand kwijt. Mail ons dan op webredactie@fabmama.nl, en misschien zie je jouw verhaal binnenkort (anoniem) op onze site!
Nooit meer iets missen? Bekijk nu onze voordelige fabulous mama abonnementen!