Taboemoeder: “Mijn opvangkinderen zagen mij aan voor alcoholist”

Carina (42) werkte ooit als pedagogisch medewerker op een kinderdagverblijf, een omgeving waar je altijd voorbereid moest zijn op onverwachte wendingen.

“Van hogerhand kregen we als leidsters de opdracht om tijdens de lunch mee te eten met de kinderen. Aangezien de kinderen tussen de 0 en 4 jaar oud waren, leek de boodschap “Geef het goede voorbeeld” nogal logisch. De kleintjes dronken limonade bij hun boterhammen, maar limonade? Persoonlijk vond ik het niet echt een smakelijke combinatie. Daarom besloot ik, als een soort smokkelaar, om stiekem een blikje cola light in mijn tas mee te brengen.

Cola light was mijn stille genot. Maar het openen van het blikje zonder dat iemand het merkte, bleek een hele uitdaging. Terwijl ik onder de tafel het blikje voorzichtig opende, klonk het gesis als een alarm. Ik probeerde het geluid te dempen, maar dat maakte het alleen maar erger.

Op dat moment keek een bijna vierjarig meisje naast me me aan met een blik van begrip. “Mijn vader drinkt ook altijd bier,” zei ze. En daar zat ik, met mijn cola in de hand, vol zorgen dat ik als de ‘lokale alcoholist’ bekend zou komen te staan. Wat als ze dit thuis vertelde? “Mam, de leidster in de opvang drinkt bier tijdens de lunch!”

Je kunt je voorstellen hoe ik me voelde bij de gedachte aan ouders die, vol verbazing, hun kinderen hoorden vertellen over hun ‘slechte’ leidster. Ik stelde me al voor dat ik de volgende dag op het matje zou moeten komen. “Carina, we hebben een probleem… We hebben gehoord dat je bier drinkt tijdens de lunch!”

Gelukkig bleek mijn angst voor de gevolgen ongegrond. Ik ben nooit op het matje geroepen en heb er nooit meer iets over gehoord. En dat meisje? Die zou nu rond de 17 jaar moeten zijn. Elke keer als ik in het betreffende dorp kom, moet ik er nog om lachen. Hoe ironisch dat een blikje cola zo’n onvergetelijk moment kon opleveren.”