Johanna Rijckholt (43) is single moeder van een dochter (15). Ze ergert zich aan het stigma dat single moeders zielig zijn en een zwaar leven hebben. Een pleidooi voor de blije single moeder.
“Als single moeder krijg ik vaak te maken met vooroordelen. Mensen kijken me meewarig aan, vragen me of ik het wel red in mijn eentje en of het niet zwaar is om overal alleen voor te staan. Inderdaad, toen laatst de wasmachine kapotging en het water langs de trap naar beneden liep, baalde ik wel even dat ik geen handige man in huis had om dit euvel te fiksen of te helpen met dweilen. Gelukkig heb ik een geweldige loodgieter die in no time met hulptroepen op de stoep stond. Andere praktische zaken zoals wifi aanleggen, planken ophangen en software installeren kan ik ondertussen prima zelf.
Ook mentaal red ik het over het algemeen goed met mezelf. Als ik er doorheen zit of me alleen voel, bel ik een vriendin voor een luisterend oor. Zij wijst me er dan op dat een relatie echt niet zaligmakend is. Zo vertelt mijn vriendin Barbara regelmatig dat ze ‘gek’ wordt van het ‘gemierenneuk’ van haar man die zich overal mee bemoeit, of verneem ik over het andere uiterste van Eva, die zich juist alleen voelt omdat ze wel een man heeft, maar die volledig zijn eigen plan trekt en zij alsnog alles alleen moet regelen en doen.”
Papa op afstand
“Begrijp me niet verkeerd, ik wil het single moederschap niet ophemelen. Natuurlijk is het leuk en wellicht makkelijker met zijn tweeën. Maar dan moet je het samen wel écht leuk hebben, want blijven hangen in een slechte relatie of een man ‘nemen’ om kinderen te krijgen, dat hoeft echt niet meer. Dat is de winst van het feminisme en daar mogen we blij mee zijn! Ik tel in elk geval mijn zegeningen. Ik heb een gezellig, knus huishouden met mijn dochter en onze poes en regel mijn leven zoals ik denk dat het goed is, van het inrichten van de woonkamer tot hoe vaak we op vakantie gaan. En als ik iets niet zelf kan – een kapotte wasmachine fiksen bijvoorbeeld – dan huur ik iemand in. Wat ik zeggen wil: ook al zijn die meewarige opmerkingen goed bedoeld, ze voelen misplaatst. Ik voel me als single moeder totaal niet zielig!
En ik ben niet de enige. Neem Saskia, 38 jaar, manager bij een groot bedrijf en moeder van een tweeling van acht. Sinds ze vier jaar geleden gescheiden is, is ze gelukkiger dan ooit. De scheiding was zwaar, maar het dealen met een slechte relatie viel haar nog véél zwaarder. Toen ze zich realiseerde wat voor voorbeeld ze gaf aan haar kinderen, was het tijd om de knoop door te hakken. Nu heeft ze een fijn leven en vooral een huishouden zonder ruzie en spanningen. Ze kan weer positief vooruitkijken.
Dat het zo goed gaat met Saskia, komt deels door de goede regeling met haar ex. Flexibiliteit staat daarbij voorop. De kinderen wonen bij haar en elke week plannen ze in overleg een paar dagen bij papa. Financieel draagt hij zó bij, dat zij maar drie dagen hoeft te werken. Net zoals ze deden voor de scheiding. Wat Saskia betreft is alles beter geworden. Ze heeft ‘een kind’ minder in huis en een paar sokken minder om op te rapen. Haar ex is gelukkiger, zij is gelukkiger en de kinderen zijn blij. Er is eindelijk harmonie. Voor de scheiding, toen was ze pas zielig…
Helaas hebben niet alle single moeders geluk met zo’n fijne ex. Het is ook niet mijn bedoeling om iedereen over één kam te scheren. Er zijn single moeders zonder werk, met weinig geld en minimale support. Uiteraard hebben zij het zwaar en ik wil hun situatie niet bagatelliseren. Het punt dat ik wil maken, is dat er heel veel single moeders zijn en velen van ons het prima rooien! Over die single moeders gaat dit pleidooi.
tekst Anne Bakker | fotografie Shutterstock.com
Het volledige artikel lees je in Fabulous Mama 7-2020 en bestel je hier.
Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!
Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.