Zoeken

Kies nu voor een abonnement met korting

Zoeken
Sluit dit zoekvak.
Elke ochtend was mijn ex de eerste aan wie ik dacht

Elke ochtend was mijn ex de eerste aan wie ik dacht

Evelien (38, moeder van twee) bleef maar verdrietig toen de vader van haar kinderen haar verliet voor een andere vrouw. Het was een allesoverheersende droefenis die twee jaar aanhield. ‘De leegte die hij achterliet voelde als een afgrond waarin ik viel, en viel en viel…’

“Ik voelde me letterlijk door het leven verslagen. Gewond en ellendig, een allesoverheersend verdriet. De tranen bleven komen. Dag in, dag uit. Ik begreep na verloop van tijd ook niet meer waar ze vandaan kwamen. Ik huilde uren per dag. Elke dag weer. Het begon als ik opstond en soms zelfs daarvoor. Dan werd ik huilend wakker met betraande wangen.

Omdat ik de kinderen naar school moest helpen, slikte ik mijn tranen in en zette een opgewekt gezicht op. Dat hield ik een uur of wat vol, totdat ik alleen was en mijn tranen de vrije loop kon laten. Het gekke is dat ik absoluut geen huilebalk ben. Voorheen huilde ik vrijwel nooit. Achteraf ben ik gaan inzien dat ik nooit geleerd had met gevoelens om te gaan. Ik praatte zelden over mijn emoties en meestal wist ik niet eens hoe ik me écht voelde. Ik benaderde het leven rationeel. Emoties zag ik als een teken van zwakte. Zo ben ik ook opgevoed: stel je niet aan, huilen is voor zwakkelingen. Ik was emotioneel totaal onvolwassen.

Nu snap ik dat emoties een natuurlijk onderdeel zijn van het leven. We hebben ze allemaal en ze horen erbij. Door emoties weg te duwen, gaan ze niet weg. Ze stapelen zich op en uiten zich anders, als hoofdpijn, spanning of stress. Of – zoals bij mij – pas jaren later als een enorme golf van verdriet. Inmiddels weet ik waar het grote verdriet vandaan kwam en dat het te maken had met verlatingsangst.

Mijn vader was manisch depressief en pleegde zelfmoord toen ik twaalf was. Ik heb hem gevonden in de auto in de garage. Dat was een traumatische ervaring waar nooit over gesproken is. De dood van mijn vader is nog steeds taboe in onze familie, al heb ik er inmiddels wel met mijn zussen over gepraat. Toen mijn ex mij verliet voor een andere vrouw, was het verdriet om hem een katalysator voor het onverwerkte verdriet over mijn vader. Er kwam zo veel los, dat het voelde alsof al het verdriet van de hele wereld als een wolk op mij was neergedaald. Een wolk die ik niet meer van me afgeschud kreeg. Ik zat er ‘in’. Ik stond ermee op en ik ging ermee naar bed.

Door Anne Bakker

Het volledige verhaal van Evelien lees je in de nieuwste Fabulous Mama 9-2020. Deze bestel je hier!

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.

Cover 4-2024 FabMam

Shop losse edities

Bestel Fabulous Mama en krijg hem gratis thuisbezorgd!

ALLEEN VOOR NIEUWE ABONNEES​

Ontvang 6x Fabulous Mama op de deurmat én een persoonlijk cadeau naar keuze.