Onderwijsadviseur Peter de Vries erkent dat basisscholen steeds meer opvoedtaken op zich gaan nemen die voorheen bij de ouders lagen en is daar niet altijd blij mee.
“Ik zie dat de druk van de maatschappij op scholen de laatste jaren enorm is toegenomen. Scholen worstelen met de vraag wat ze wel moeten aanpakken en wat niet.”
Met de vinger wordt vaak naar scholen gewezen, terwijl de basistaak van scholen natuurlijk is om je kind te leren rekenen en schrijven.
Zijn er meer kinderen slachtoffer in het verkeer, dan is er een roep vanuit de maatschappij dat de verkeerslessen intensiever moeten. Zijn er steeds meer kinderen te dik, dan is de beweging die scholen aanbieden niet toereikend. En blijkt uit onderzoek dan kinderen kampen met stress; mindfullness anyone?
Met de vinger wordt vaak naar scholen gewezen, terwijl de basistaak van scholen natuurlijk is om je kind te leren rekenen en schrijven.
De overheid heeft die greep op de opvoeding ook versterkt. Scholen moeten meer verantwoording afleggen over hun beleid en basisscholen zijn verplicht op buitenschoolse opvang te regelen.
De roep naar brede scholen waar alles plaatsvindt, van sportclubjes tot buitenschoolse opvang, en waar de school ook een maatschappelijke functie bekleed, wordt steeds groter. In 2011 waren dat er nog 1.500, in 2016 al 3.000.
Afgelopen maand zei ambulant belegeider en oud basisschool directeur Marieke Wolfsen hierover nog in het Algemeen Dagblad: “Toen er veel kinderen waren met gebroken armen, werd er gezegd dat we vallessen moesten geven. Dan wordt het wel heel moeilijk je als school op je kerntaken te focussen.”
Scholen hebben steeds meer het idee dat ze zich moeten onderscheiden om ouders tevreden te houden.
Maar aan de andere kant wíllen scholen zich ook profileren, zegt Peter. “We leven in een bol.com generatie. Als je iets bestelt bij bol.com, dan krijg je een uur later al een tevredenheidsonderzoek. Dat is hoe we tegenwoordig ook in de maatschappij staan. Anderen tevreden houden, heeft ons in een wurggreep.
Ouders hebben tegenwoordig een veel grotere keuze in basisscholen dan vroeger. Een kwartiertje langer rijden wordt al lang niet meer als een onoverkomelijk probleem gezien. Scholen hebben daardoor steeds meer het idee dat ze zich moeten onderscheiden om ouders tevreden te houden en wringen zich in allerlei bochten.
Als ik kijk naar de school van mijn kinderen dan ben ik het heus niet altijd eens met wat ze doen, maar ik weet ook dat mijn tevredenheid niets zegt over de kwaliteit van de school.”
Dit verhaal is onderdeel van een reportage uit fabulous mama | nummer 5 | 2018. Altijd als eerste fabulous mama op de deurmat? Check de voordelige abonnementen >>