Die bloedhete zomer dat ik moeder werd…

Carlijn (37): Het is een bloedhete zomer… Ik doe er alles aan om niet uit te drogen. Ik drink de hele dag groene thee en neem daar uit medelijden met mezelf een appelflap bij. De 32 kilo extra die de weegschaal laat zien, bestaat met dit weer vooral uit vocht, tenminste, dat maak ik mezelf wijs.

38 graden

Op de warmste dag van het jaar beval ik van een kerngezonde zoon. Ik moet nog een paar dagen in het ziekenhuis blijven. Het pand gaat over twee maanden gesloopt worden. De kamer heeft enkel glas en de zon schijnt vol naar binnen. Het is er 38 graden. Onze zoon hoeft geen mutsje op. De kamer vervarmt hem. En mij. Telkens als er kraamvsisite komt, verdwijn ik onder de dekens. Nog warmer. Die 32 kilo extra blijkt toch niet voornamelijk uit vocht te besaan, ik schat het op tien procent…

Zweet

Na enkele dagen mogen we naar huis. Van tevroren had iedereen me verteld:´Oh, ga je bevallen in de zomer? Dan kun je daarna heerlijk gaan wandelen met je kleintje.´Het mooie weer houdt aan en na een paar weken stap ik trots de deur uit met mijn nieuwe kinderwagen. Mensen kijken me aan alsof ik een proefrit maak. Want de baby in die buik zal toch pas over een maand of drie komen? Vreemden lijken te denken dat de helft van een tweeling wat langer op zich laat wachten. Als ik nu foto´s van die zomer terugzie, weet ik nog hoe ellendig ik me voelde. Hitte, een huilende baby, nog steeds vocht vasthoudend, zwetend de nachtvoedingen geven. Van angst: ´Waarom huilt hij?´ en zweet van de zwoele nachten.

In de slaapkamer is `zwoel´ echter het laatste woord waar ik aan denk. ´Crisiscentrum´ vind ik meer op zijn plaats. Mijn man schijnt te denken dat ik iets meer van baby´s weet, aangezien ik onze zoon 9 maanden heb gedragen. Dus bij elke kreun of huilbui moet ik antwoord geven op de vraag waarom hij dat doet. Irritant tot en met.

De roze wolk

De halve zomer zit ik te wachten op de roze wolk die zal komen, maar die schijnt alleen als de zon ondergaat en de lucht roze laat kleuren. De zomer kruipt voorbij en tegen de tijd dat het hele wandelseizoen voorbij is, begrijp ik mijn zoon een beetje. Ik loop inmiddels met een glimlach achter de wagen en ben blij dat ik de eerste 12 weken heb overleefd. En voor de eerste keer in mijn leven is het niet de zomer, maar de herfst die mij blij maakt.´

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.