Serena van Mil (38) is gezinscoach, columnist en oprichtster van het platform ‘van Single tot Bonusmama’. Ze is Bonusmama van Dymar (14) Mama van Charlie-Fay (5) en er is een ‘babyboy on the way’ nov’22. Samen met haar verloofde leven zij als samengesteld gezin in Amsterdam Oud-West.
De laatste loodjes van de zwangerschap
Het aftellen is begonnen, de laatste weken van de zwangerschap zijn ingegaan en ik kan het bijna niet geloven hoe snel het weer is gegaan. Het was een paar weken geleden, met 34 weken wel even spannend. Ik had in de nacht al last van mijn buik en dacht eigenlijk gelijk dat er een buikgriep aan zat te komen. Echter veranderde de misselijkheid in buikkrampen. In de ochtend bedacht ik mij ineens, wacht eens even. De krampen komen best regelmatig, het zou toch niet…? Ik besloot snel een app te downloaden om de krampen bij te houden.
Oh, oh, daar ineens stond het. ‘Maak u klaar voor de bevalling!’ Wat!? ‘Euhm, nee, dat gaan we niet doen, dacht ik nog.’ Je kunt je voorstellen dat ik wel even in de paniek schoot. Ik had tenslotte nog niet alles klaar en het huis was ook nog een rommel. De dingen waar je over nadenkt, verbazingwekkend is het wel. Ik dacht bij mijzelf, dit gaat niet gebeuren, het is te vroeg en ik wil niet naar het ziekenhuis toe. Ik belde mijn zus op, de tranen van de spanning volgde. Oh, maar wat als dit het wel is?! Ik zag de spanning op het gezicht van Martijn, ‘nee, dit gaat niet gebeuren, het gaat echt straks over’. Zijn steunende woorden waren lief en ik wilde hem ook graag geloven. We bleven het tegen elkaar zeggen, het is vast iets anders. Dit is het niet.
De verloskundige
De verloskundige kwam en we namen alles door. Ze voelde aan mijn buik, het borrelde en het bewoog. Er gebeurde van alles. Ik had wat verhoging en tenslotte kwamen haar verlossende woorden. ‘We gaan ervanuit dat het weer rustig wordt. Het is nog niet zijn tijd.’ Oef, ja dat is wat wij wilde horen. In de uren die volgde namen de krampen af en maakte het plaats voor veel vermoeidheid. Was het dan toch buikgriep? Het voelde als het kip en het ei verhaal. Want van onrustige darmen kunnen de weeën opgewekt worden en van weeën kan je onrustige darmen krijgen.
Ik was zó moe, de hele dag heb ik gerust en ik was heel dankbaar dat de baby lekker is blijven zitten. De dag erna werd ik wakker met geen enkele klacht. Fit, geen buikpijn en gewoon opgewekt. Maar wel met de herinnering aan wat mij straks te wachten staat. We werden weer even wakker geschud. Niks is vanzelfsprekend. De hele zwangerschap, de bevalling en alles wat ermee te maken heeft, is en blijft een wonder.
De zwangerschap van Charlie-Fay was anders. Ze was een rustige baby in mijn buik, ik voelde haar niet zo vaak of goed in tegenstelling tot haar broertje. We zaten destijds midden in een verbouwing waar ik tot aan de dag van mijn bevalling nog bezig was met het huis schilderen, kasten in elkaar zetten en de kamer van mijn bonuszoon Dymar afmaken. Ze kwam vervolgens met 39 weken. Tijd om mij echt voor te bereiden of na te denken over de bevalling was er niet. Het gebeurde gewoon en het resulteerde in een mooie, voorspoedige thuisbevalling.
De bevalling
Dit keer heb ik wel de tijd voor mijn zwangerschapsverlof, ik ben lekker klusjes in huis aan het doen en omdat er nu geen verbouwing is, ben ik extra aan het opruimen. Naast dat het huis steeds opgeruimder wordt, lees ik mij in over bevallingen, maak tijd voor een zwangerschap massage en denk na over hoe het nu zal gaan. En tja, juist dat nadenken maakt toch wel dat de spanning van het bevallen mij bekruipt. Ik betrap mij erop dat ik mij meer zorgen maak dan de eerste keer. Er zit een grote kracht in onwetendheid. Als je niet weet wat er komen gaat…, de onbevangenheid die je dan kunt ervaren is goud waard.
Nu weet ik wat er komen gaat, met de aankondiging van de eerste krampen in de 34 weken en de wetenschap van de 1e bevalling. Het is toch wel heel bijzonder hoe ons brein werkt. Ik probeer weg te blijven van negatieve gedachten. De komende tijd duik ik dan ook extra in de wereld van hypnobirthing, bereid ik mijn bevallingsaffirmaties voor en vertel ik mijzelf vooral vertrouwen te hebben in mijn lichaam. We hebben het tenslotte al een keer gedaan, we can do this again! Heb jij een tweede bevalling gehad en is mijn verhaal herkenbaar voor jou? Hoe heb jij je tweede bevalling ervaren? Ik vind het leuk om jouw verhaal te horen. Deel hem gerust via mijn Instagram.
Liefs, Serena
Ps.: Op mijn website vind je ook mijn ‘Bonusmama Affirmaties’. Hiermee help je jezelf alvast op weg om een Fabulous & Kickass Bonusmama te zijn.
Instagram: Van Single tot Bonusmama
Facebook: Van Single tot Bonusmama
Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!
Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.