Column Eveline: Het juiste verhaal

Eveline (36 jaar) is columnist bij Fabulous Mama, moeder van een zoon (7) en een dochter (2). Eveline is werkzaam als docent en vindt het daarnaast leuk om te schrijven, lezen en muziek te maken. In haar blogs vertelt zij over de vrijeschool, leesplezier en alledaagse dingen in het leven van een moeder.
Beeld: Unsplash.com

Ik had haar een boek gegeven, terwijl ze haar lipgloss aan het bijwerken was tijdens de les Nederlands. “Lees dit eens,” had ik gezegd, “ik denk dat je het leuk vindt.”
Diezelfde middag nog zag ik haar in de kantine zitten met het boek. Ze las!
De volgende dag kwam ze mijn les binnen.
“Leuk boek mevrouw, ik ben al heel ver.”
Om ver weg te blijven van mijn innerlijke reactie, (“ZE LEEST! ZIE JE WEL DAT LEZEN LEUK IS! IK ZEI TOCH: LEUK BOEK, HÉ?!”) besloot ik enkel te glimlachen en mijn duim even naar haar op te steken.

Vrijdagochtend. Drie dagen later. Ik was verdiept in mijn mailbox, toen er opeens een boek op mijn bureau terecht kwam. “Uit!” zei ze. Triomfantelijk keek ze me aan.
“Echt een leuk boek, mevrouw.”
Ik grijnsde terug naar haar. “Ja, leuk hé. Boeiend onderwerp.”
De rest van de dag was ik in de wolken. Het zijn dit soort geluksmomentjes die het onderwijs de moeite waard maken.

De ontlezing

Het zit namelijk zo: ze lezen niet meer.
Joh, echt? Oud nieuws.
De eerste maanden in het vmbo investeer je als docent in het opbouwen van een band met je leerlingen. Als je dit werk weet vol te houden en je het leuk vindt, dan kun je uiteindelijk les gaan geven.
Want je moet niet denken dat ze iets gaan leren of zullen aannemen van iemand die ze niet vertrouwen of niet kennen. Laat stáán dat ze voor een willekeurige docent een boek zullen gaan lezen.
“Bent u wel helemaal goed bij uw hoofd mevrouw?”
“Weet u wel hoe mijn leven eruitziet? In welke tijd moet ik lezen!”
“Ik moet straks werken hé, mevrouw.”
Je moet ze kennen. Je moet een band met ze hebben. Je moet laten zien dat je te vertrouwen bent, dat je voorspelbaar bent, dat je dingen weet over het leven.
En dan, dan moet je nog dat perfecte boek vinden dat zo goed bij die ene leerling past.
Knap ingewikkeld dus, maar zo is iedere start lastig. Je begint altijd bij één. Ik had er een nieuwe missie bij.

Herkenning

Het boek dat ik haar gaf, kwam precies op het goede moment. Het paste haar en omarmde haar. Het zorgde voor troost en herkenning, advies en een glimlach. Het boek sloot om haar heen als een warme wollen jas. Ze las het uit in een vloek en een zucht en het smaakte misschien wel naar meer. Voor mijzelf was het motiverend en opbeurend. Dit is er één, maar er volgen er meer. Daar ben ik van overtuigd. Jongeren vinden het wél leuk om te lezen. Als je maar het juiste verhaal vindt. Die ene jas die past.

Hier lees je alle columns van Eveline. 

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.