Column: Er mag meer gelummeld worden

Caroline werkt als mindset en manifestatie coach en woont samen met haar vriend in Amsterdam. Samen hebben ze twee kinderen; zoon Eli (8) en dochter Ava (5).

Soms kan ik er zo’n heimwee naar hebben en overvalt me een vlaag van nostalgie: mijn zwangerschapsverlof. En begrijp me niet verkeerd, zeker niet vanwege ongemakken zoals de moeizame stoelgang, kraamtranen, slapeloze nachten, pijnlijke tepels of onze last-minute verbouwing. Die herinneringen mogen ver weg blijven. Wat ik mis, is het genot van op de bank zitten en helemaal niets doen. Rust pakken, gewoon omdat het mag. Ongegeneerd en zonder schuldgevoel.

Die momenten van ‘even niets doen’ zouden we onszelf, met of zonder pasgeborene, eigenlijk elke dag moeten gunnen. Onze hersenen worden voortdurend bestookt met nieuwe informatie via onze omgeving, e-mails, het nieuws en sociale media. Door even lekker te lummelen ontprikkel je je brein. Hierdoor ontstaat ruimte in je hoofd en komen er weer nieuwe ideeën en inzichten. Kortom: lummelen brengt je dichter bij jezelf. Dus geef jezelf toestemming voor een doelloze wandeling. Installeer je op de bank en staar uit het raam. Leg die telefoon weg en geniet van je kop koffie. Zet je lievelingsliedje op en laat de muziek echt bij je binnenkomen.

Hoe kunnen we dan wat vaker proberen te lummelen, zonder schuldgevoel?

Makkelijker gezegd dan gedaan, want vaak kunnen gevoelens van onrust opspelen als we nietsdoen. Dus pakken we tijdens onze rustmomenten onze telefoon erbij om onze socials te checken of eten onze lunch toch maar even op achter de laptop. Maar ook diepgewortelde overtuigingen belemmeren ons om te lummelen: we moeten presteren, tijd is geld, en we moeten het eerst verdienen voordat we mogen ontspannen.

Hoe kunnen we dan wat vaker proberen te lummelen, zonder schuldgevoel? Allereerst door er bewust van te zijn van welke momenten je geniet, en dit proberen te ervaren zonder afleiding, zoals van een telefoon. Met andere woorden: stop met multitasken wanneer je iets doet dat jou ontspanning geeft. Zelf neem ik kleine rustmomenten door tussen coachsessies in een ommetje te maken, of door een lekkere lunch met aandacht te bereiden en met dezelfde aandacht op te eten. Vaak zijn het maar tien minuten waarin ik probeer echt in het moment te zijn. Soms hoeft iets niet groots te zijn om impact te hebben.

Nu ik deze column overdag schrijf, terwijl mijn kinderen op de opvang zijn, kijk ik naar de bank naast me. Hij is groot, gemaakt van zacht fluweel met uitnodigende kussens. Zal ik, als ik klaar ben met schrijven, mijn woorden in daden omzetten en op de bank gaan zitten, net als in mijn kraamtijd, en gewoon ‘zijn’? Even cocoonen en genieten van het leven, van de fijne ruimte om me heen en de herfstzon die door de ramen naar binnen schijnt? Er zijn e-mails te beantwoorden, telefoontjes te plegen en boodschappen te doen. Maar wat zijn nu 5 minuten en van wie zou het eigenlijk niet mogen? Juist. Ik besluit mezelf die rust te gunnen.

Gun jij het jezelf ook en doe je mee? Laat me weten hoe het voelde om te lummelen. Ik ben razend benieuwd!

Meer weten over Caroline? Kijk op haar website www.carolinepluym.nl of volg haar op Instagram @carolinepluym

Lees alle columns van Caroline hier.