Kyra Elgersma (21): Een jaar voor mijn zwangerschap werd ik onvruchtbaar verklaard, en begon ik met bloggen over infertiliteit, het traject waar wij in zaten en alles wat daarbij komt kijken. Door middel van mijn blogs probeer ik taboes te doorbreken en lotgenoten steun en herkenning te bieden! Wil je meer weten? Check mijn website en volg ons op Instagram voor dagelijkse updates.
Spannend, mijn eerste blog voor fabulous mama! Vandaag begin ik met waar het allemaal begon, het is een lange en pijnlijke weg geweest maar ik ben geen seconde de moed verloren.
Toen mijn man en ik gesetteld waren in ons koophuis, begonnen de gesprekken over kinderen. Als het aan mij lag was ik al lang zwanger, wat niet erg realistisch was toen. Net verhuisd, onwijs veel kosten en de spaarpot was op. Gelukkig was mijn man duidelijk en wel realistisch, we hebben dus nog even gewacht.
Ondertussen slikte ik de pil, hoewel ik mij hier niet meer prettig bij voelde. Ergens wist ik al dat er iets niet pluis was in mijn lichaam, en deze zorgen besprak ik met mijn man. We hebben toen besloten om de pil de prullenbak in te gooien, en nog even condooms te gebruiken tot hij klaar was voor kinderen.
De condooms zijn al snel achter mijn pil aan de prullenbak in verdwenen, en we zouden wel zien waar het schip zou stranden
Nu zal ik vast niet de enige zijn, maar seks met een condoom vond ik vreselijk. Het voelde zo niet intiem, alsof je vies van elkaar bent. Dan nog niet te beginnen over hoe stroef het uiteindelijk werd en ik gewoon dagen lang een brandende vagina had na de seks.
Geen succes dus, en ook hier was mijn man het mee eens. De condooms zijn al snel achter mijn pil aan de prullenbak in verdwenen, en we zouden wel zien waar het schip zou stranden. Eerst maar eens wachten op een menstruatie, mijn cyclus berekenen en kijken wat mijn vruchtbare dagen zijn.
Ik voelde mij zo leeg van binnen, mijn hart werd grauw, ik kon nergens meer het geluk in zien.
Maanden gingen voorbij, zonder menstruatie of zwangerschap. De huisarts raadde aan om wekelijks zwangerschap testen te doen gezien ik geen menstruatie had en het dus “elk moment” raak kon zijn. Maandenlang had ik elke week een negatieve test in mijn handen, en die pijn daarvan is niet te beschrijven.
Na de eerste paar denk je nog, ach het komt wel. Maar uiteindelijk breek je, in duizenden stukken, keer op keer. Ik voelde mij zo leeg van binnen, mijn hart werd grauw, ik kon nergens meer het geluk in zien. Ik voelde intense pijn in mijn hart en ziel, alles in mij wilde moeder worden. Alles in mij moést moeder worden, dat was mij opgelegd, maar waarom lukt het dan niet?!
Met onwijs veel spanning en angst zaten we bij de fertiliteitsarts, in het kleine kille kamertje.
Uiteindelijk belandde ik weer bij de huisarts en hij nam mijn klachten gelukkig serieus. “Je lijdt aan primaire amenorroe, en wellicht is er wel meer aan de hand gezien je klachten. Ik verwijs jullie door naar het fertiliteitscentrum en zij zullen je verder helpen”, aldus de huisarts. Bij thuiskomst heb ik heel Google afgezocht over primaire amenorroe en ondertussen was de afspraak bij het fertiliteitscentrum gemaakt.
Met onwijs veel spanning en angst zaten we bij de fertiliteitsarts, in het kleine kille kamertje. Als je al niet depressief was, dan werd je het wel in die kamer. Totaal geen sfeer, overal dozen tissues en alles was wit. Na een gesprek van om en nabij een half uur, werd er een inwendige echo gemaakt.
Hier had ik mijzelf zo druk om gemaakt en zag ik zo tegen op, maar het stelde echt niks voor. Op de echo bekeken ze mijn baarmoeder, die vrijwel geen slijmvliezen had. Daarna zocht ze mijn eierstokken op, en ja hoor, dat was duidelijk.
De verwachtingen waren hoog en ik ging met goede hoop naar huis, dit zou helemaal goed komen!
Ik heb PCOS, en niet zo’n beetje ook! Geen wonder dat er niks gebeurd daar beneden. We werden ingelicht over de aandoening, dat een natuurlijke zwangerschap er niet in zit en ik aan de hormonen moet. We zouden beginnen met Provera om een menstruatie op te wekken, en vervolgens de eerste ronde Clomid starten.
Clomid zou zorgen voor de groei van een follikel, en uit statistieken bleek dat meer dan 80% van de vrouwen zwanger werden door Clomid. De verwachtingen waren hoog en ik ging met goede hoop naar huis, dit zou helemaal goed komen!
