Maak kennis met Alicia! Getrouwd met Frank, moeder van Olivia, en nu druk bezig met het bakken van baby nummer twee. In haar wekelijkse updates krijg je een hilarisch kijkje achter de schermen van haar leven: de (hopeloze) voorbereidingen op de bevalling, haar love-hate relatie met zwangerschapsdiabetes, hormonale ruzies die nergens over gaan (sorry, Frank!) en nog veel meer zwangerschapsgekkigheid. Alles natuurlijk met een flinke knipoog en een gezonde dosis zelfspot, want hé, een beetje lachen om jezelf hoort erbij als je zwanger bent, toch?
24 weken zwanger
Als je ooit hebt gehoord van de oude bakerpraatjes, dan weet je dat er allerlei ‘slimme’ manieren zouden zijn om van tevoren te voorspellen of je een jongen of een meisje krijgt. Bij onze eerste zwangerschap waren Frank en ik er heilig van overtuigd dat het een meisje zou worden. Dus natuurlijk moesten we dat meteen weten. Geen geduld hiero! Maar deze keer? Dit keer hebben we het niet laten vertellen. Althans, ik niet. Frank daarentegen wil het héél graag weten en doet net alsof hij het zelf al weet: ‘Het wordt een jongen, ik voel het gewoon.’ Maar ja, zoals jullie inmiddels wel weten, ben ik de baas in huis. Dus het blijft een verrassing!
Iedere keer als mensen vragen of we het geslacht al weten, geef ik vol trots het antwoord dat we het niet willen weten. Dat levert vaak van die ‘Oooh, wat knap van je!’ en ‘Dat zijn nog eens échte verrassingen!’ opmerkingen op. Tja, leuk allemaal, maar wat ze niet weten, is dat ik elk bakerpraatje dat ik kan vinden aan het uitproberen ben om er stiekem toch achter te komen. Ik ben nu eenmaal nieuwsgierig (lees: ongeduldig).
En geloof me, ik heb het héle internet afgezocht naar manieren om te ontdekken wat het wordt. Uren scrollen op TikTok voor de meest bizarre ‘Old Wives’ Tales’. Heb je weleens je urine gemixt met het water van rode kool? Nope, ik ook niet, maar ik ben dichtbij geweest en ik sluit niet uit dat dit in de toekomst niet gebeuren gaat. En ja hoor, volgens de oude verhalen zijn chagrijnige zwangere vrouwen gegarandeerd in verwachting van een meisje. Als dat waar is, dan kan ik het je nu alvast vertellen: het wordt een dochter. Geen twijfel mogelijk.
Ik wil het niet van mezelf toegeven, maar ik ben de laatste tijd gewoon… onuitstaanbaar. Vooral tegen Frank. Hij kan werkelijk níks goed doen. Het arme schaap krijgt de volle laag, elke keer weer, zonder dat hij er ook maar iets aan kan doen. En dan het ergste? Ik heb het zelf niet eens door! Ikzelf ben ik de veronderstelling dat ik met een halo boven mijn hoofd rondloop, terwijl ik eigenlijk verander in een wandelende hormoonbom. Het wordt pas duidelijk als ik er later op terugkijk of als mijn vriendinnen me op de harde feiten wijzen. Oeps.
Een mooi voorbeeld? Laatst stond ik met een vriendin bij de schoonheidsspecialiste. We hadden een heerlijke duo-behandeling geboekt. Tot we plots erachter kwamen dat we niet in de agenda stonden voor de aankomende kerstperiode. En voordat ik het doorhad, ging ik vól gas tegen de schoonheidsspecialiste in. Geen rem. Mijn vriendin keek me verbijsterd aan en zei nog snel: ‘Zo bedoelt ze het niet hoor!’ Waarop ik dacht: huh, hoe bedoel je dat nou? Gelukkig heb ik vriendinnen die me gewoon even kunnen terugfluiten als het nodig is. En ja, we hebben nu een deal: elke keer als ik weer doordraai, zegt ze het gewoon recht in m’n gezicht. Zo voorkom ik hopelijk dat ik aan het eind van deze zwangerschap geen vrienden meer over heb.
Dus ja, bakpraatjes of niet, de hormonen zijn overduidelijk aanwezig. Wat het ook wordt, jongen of meisje, het is duidelijk dat ik nog even wat aan mijn innerlijke rust moet werken… of niet.