Beste Steven,
De relatie met mijn man zit al een tijdje in een sleur. Ik voel niet meer voor hem wat ik vroeger voor hem voelde. We hebben geen ruzie, er zijn geen grote problemen, maar ik zie mezelf gewoon niet de rest van mijn leven bij deze man blijven.
Ik wil groots en meeslepend en dat voel ik gewoon niet meer bij hem. Ik heb een paar weken geleden voor mezelf de knoop doorgehakt om bij hem weg te gaan en te kiezen voor mijn eigen geluk. Hij wil in elk geval samenblijven tot de kinderen, ze zijn nu 9 en 11, het huis uit zijn.
Hij vindt mij egoïstisch. Natuurlijk wil ik mijn kinderen geen verdriet doen, maar het is toch ook niet goed voor hen als ik in een liefdeloos huwelijk blijf? Wat zou jij adviseren?
Antwoord Steven Pont:
Ik snap je vraag, maar voor de legitimatie van je besluit moet je niet bij mij zijn, maar bij jezelf. Wel zeg ik je dit: zolang er geen heftige conflicten in een relatie zijn en ouders inderdaad ‘voor de kinderen bij elkaar blijven’, het op den duur beter met die kinderen gaat dan met kinderen van ouders die uit elkaar gaan (bijvoorbeeld om het grootse en meeslepende leven na te jagen…).
Het ouderschap stopt namelijk niet en 40% van de stellen vindt dan ook dat ze er na de scheiding eigenlijk helemaal niet op vooruitgegaan zijn. Ze stellen dat ze te vlug hebben gehandeld. Een volgende partner blijkt zijn onderbroek óók al niet op te ruimen. Ook krijgen ze ineens ook met zíjn kinderen en ex te maken.
Het leven wordt er niet simpeler op. Maar ja, dat hadden ze niet zo bedacht. Vanuit de ontwikkelingspsychologie is bij elkaar blijven voor de kinderen dus zo gek nog niet. Conclusie: als je besluit te gaan scheiden, doe je dat voor jezelf. Legitimeer het niet met de drogreden dat het beter voor je kinderen is.
Steven Pont (52) is ontwikkelingspsycholoog en relatie-/gezinstherapeut. Met zijn vriendin Mick heeft hij twee zoons, Finn (12) en Rogi (11).