NEE!’ Met een vuurrood hoofd en stampvoetend maakt je peuter duidelijk wat hij van jouw verzoek vindt. Herkenbaar? Welkom in de beruchte ‘nee’-fase, ook wel peuterpuberteit genoemd. Die schattige dreumes die alles leuk vond wat je voorstelde, is plotseling veranderd in een kleine dictator met een zeer uitgesproken mening. Geen zorgen, je staat er niet alleen voor. Deze fase hoort erbij en gaat ook weer voorbij – al lijkt dat soms onmogelijk.
De peuterpuberteit start meestal rond de twee jaar en kan doorlopen tot je kind een jaar of drie is. Deze fase heeft alles te maken met de ontwikkeling van je kind. Je peuter ontdekt dat hij een eigen persoon is, los van jou. ‘Nee’ zeggen is een krachtige manier om die nieuwe onafhankelijkheid te testen.
Wat veel moeders niet weten: dit is eigenlijk een heel gezonde ontwikkeling. Je kind leert grenzen aangeven, een vaardigheid die later in het leven onmisbaar is. Toch kan het behoorlijk uitputtend zijn als elk verzoek met luid protest wordt beantwoord.
Je peuter wil controle? Geef die dan, maar op jouw voorwaarden. In plaats van ‘Wil je je pyjama aandoen?’ (waarop het antwoord gegarandeerd ‘nee’ zal zijn), probeer: ‘Wil je de blauwe of de rode pyjama vanavond?’ Zo heeft je kind het idee zelf te kiezen, terwijl het eindresultaat hetzelfde blijft: pyjama aan.
Dit werkt trouwens niet altijd. Sommige dagen wil je peuter geen enkele pyjama, punt uit. Op die momenten helpt het om te onthouden dat dit gedrag normaal is en niets te maken heeft met jouw kwaliteiten als moeder.
Peuters gedijen bij voorspelbaarheid. Een vaste dagindeling geeft houvast en vermindert de weerstand. Kondig overgangen tussen activiteiten aan: ‘Nog vijf minuten spelen, dan gaan we opruimen.’ Je zult merken dat dit de ‘nee’-kreten kan verminderen.
Een moeder vertelde laatst dat ze een liedje zingt bij elke overgang. Haar dochter weet dan precies wat er komt en protesteert minder. Simpel maar doeltreffend!
Een gespannen situatie ontladen met humor werkt vaak verrassend goed. Als je peuter weigert zijn schoenen aan te doen, probeer ze dan eens op je eigen voeten te passen of vraag of ze misschien op zijn oren moeten. Zelfs de meest vastberaden ‘nee’-zegger moet dan soms lachen.
De constante strijd kan je geduld behoorlijk op de proef stellen. Herken je dat gevoel dat je zelf bijna een woedeaanval krijgt? Geen schaamte nodig. Neem een momentje voor jezelf. Tel tot tien, adem diep in, of loop even weg als dat veilig kan.
Een korte time-out voor jezelf is geen teken van zwakte maar van zelfkennis. Je peuter pikt feilloos op wanneer jij gestrest bent, wat de situatie meestal alleen maar verergert.
Het helpt enorm om te praten met andere moeders die hetzelfde doormaken. Deel je verhalen, lach samen om de absurditeit van sommige situaties. Te horen dat andere peuters ook in een driftbui raken omdat hun banaan in twee stukken is gebroken, maakt je eigen ervaring draaglijker.
Goed nieuws: de intensiteit van de peuterpuberteit neemt geleidelijk af. Rond de vier jaar beginnen de meeste kinderen beter te communiceren en krijgen ze meer grip op hun emoties. Dat betekent niet dat alle weerstand verdwijnt – je kind ontwikkelt zich immers tot een zelfstandig persoon.
De vaardigheden die je nu ontwikkelt, komen goed van pas tijdens de ‘echte’ puberteit. Zie het als een training voor wat nog komt!
Tussen alle ‘nee’-momenten door zijn er ook wonderlijke glimpen van jouw lieve, grappige en nieuwsgierige peuter. Geniet van die momenten. Voor je het weet is deze fase voorbij en mis je stiekem die eigenwijze kleine persoonlijkheid die zo duidelijk wist wat hij wel en niet wilde.
Beeld: Pexels
Ontvang 6x Fabulous Mama op de deurmat én een persoonlijk cadeau naar keuze.
