Herken je dat? Je hebt voor de vijfde keer gevraagd of je kind zijn kamer wil opruimen, maar het enige wat je terugkrijgt is gekreun, gedraai of complete negatie. Voordat je weet, ben je verwikkeld in een strijd die niemand wint en waarbij de kamer nog steeds een puinhoop blijft. Opruimen hoeft echter geen slagveld te worden. Met de juiste aanpak maak je van het opruimen een gewoonte waar niemand moeilijk over doet.
Kinderen leven in het moment. Ze zien niet waarom hun Lego-kasteel moet wijken voor een opgeruimde vloer. Hun hersenen zijn simpelweg nog niet volledig ontwikkeld om het belang van orde te begrijpen. Daarnaast voelt opruimen voor hen vaak als een grote, overweldigende taak zonder duidelijk begin of einde.
Dit gevoel van overwelmiging leidt vaak tot weerstand. Kinderen weten vaak niet hoe ze moeten beginnen en voelen zich machteloos tegenover de chaos.
Een peuter kan nog niet zelfstandig opruimen, maar kan wel helpen met kleine taken. Een kind van 4-5 jaar kan speelgoed sorteren in bakken. Vanaf 6-7 jaar kunnen kinderen hun bed opmaken en kleding opvouwen, al hebben ze misschien nog hulp nodig.
Bij tieners werkt het beter om duidelijke verwachtingen te scheppen over het eindresultaat, in plaats van hen precies te vertellen hoe ze moeten opruimen. Zo geef je hen controle over het proces.
Niemand houdt van saaie klusjes, kinderen al helemaal niet. Een timer zetten en er een wedstrijdje van maken werkt vaak goed. ‘Denk je dat we al deze knuffels kunnen opruimen voordat het liedje is afgelopen?’ Door er een spel van te maken, verdwijnt de weerstand al snel.
Ook werkt het goed om samen op te ruimen, vooral bij jonge kinderen. Je bent niet alleen een voorbeeld, maar maakt het ook gezellig. En eerlijk is eerlijk: samen werken is gewoon leuker.
Kinderen doen het goed met vaste routines. Door vaste momenten voor opruimen in te plannen, bijvoorbeeld voor het avondeten of voor het slapengaan, wordt het een normale activiteit in plaats van een strijd. Na enkele weken consistentie gaat het opruimen bijna vanzelf.
De toon waarop je over opruimen praat, maakt een wereld van verschil. In plaats van ‘Je moet nu je kamer opruimen!’ werkt het beter om te zeggen: ‘Het is tijd om je kamer op te ruimen, waar wil je mee beginnen?’
Door keuzes te bieden binnen duidelijke grenzen, geef je kinderen een gevoel van autonomie. ‘Wil je eerst je speelgoed opruimen of je kleding?’ Deze kleine mate van controle vermindert de weerstand aanzienlijk.
Vergeet ook niet om specifiek te zijn. ‘Ruim je kamer op’ is te vaag. ‘Leg alle boeken in de boekenkast en doe je vuile kleren in de wasmand’ geeft duidelijke, haalbare stappen.
Door kinderen te leren opruimen, geef je hen vaardigheden die ze hun hele leven gebruiken. Ze leren verantwoordelijkheid nemen, problemen oplossen en zelfstandig werken. Dit zijn essentiële vaardigheden die veel verder reiken dan een opgeruimde kamer.
Bovendien leert onderzoek ons dat een opgeruimde omgeving helpt bij concentratie en ontspanning. Je doet je kind dus een groot plezier door deze gewoonte aan te leren, ook al zien zij dat nu nog niet zo.
Opruimen hoeft niet te eindigen in conflict. Met begrip, geduld en de juiste technieken maak je er een normale, misschien zelfs leuke activiteit van. Begin klein, blijf consequent en vergeet niet om successen te vieren.
Beeld: Pexels
Ontvang 6x Fabulous Mama op de deurmat én een persoonlijk cadeau naar keuze.
