Menu
Menu
Menu
Hartstikke leuk als je kind een sociaal leven heeft. Maar al die vriendjes komen wel in jouw huis en soms zijn ze gewoon onwijs vervelend. Erger jij je suf? Eva weet hoe je speelafspraakjes gezellig houdt, vooral voor jezelf.
‘Goh, dit huis is wel rommelig.’‘We hebben op de slaapkamer met flessen shampoo een glijvloer gemaakt.’ ‘Mama van Reza, veeg je mijn billen even af?’
Als je kind eenmaal vriendjes maakt, krijg je van alles over de vloer. Als moeder van één dochter vind ik het fascinerend om te zien dat kinderen ook echt in alle soorten en maten komen. En soms zijn kinderen gewoon heel anders (opgevoed) dan jouw oogappel. De ene ouder kan daar beter mee dealen dan de andere. Ik ben gek op de vriendinnen van mijn dochter, maar blink zeker niet uit in tolerantie. Van nature ben ik geen enorme kindervriend, dus ik vind het allemaal leuk zolang het niet te lang duurt en ze niet zeuren. Maar ik gun mijn kind wel van harte een sociaal leven.
Zelf had ik als kind nooit zo veel vrienden en daar heb ik best mee geworsteld. Misschien dat ik daarom juist een zoete inval wil zijn voor de vriendinnen van mijn kind en met liefde paaseieren-zoek-ochtenden en bakmiddagen organiseer. Hoe ik een open huis voor de vriendenkring van mijn negenjarige ben en dat nog gezellig weet te vinden ook? In mijn ogen is er één heel simpele oplossing voor alle mogelijke ergernissen aan speelvriendjes: ‘Mijn huis, mijn regels.’ Zodra ze jouw drempel over stappen, mag je ze opvoeden, vind ik. Want de enige manier om al die vreemde kinderen in je huis draaglijk en zelfs leuk te maken,
is je eigen grenzen bewaken. Durf tegen een vreemd kind te zeggen wat van jou wel en niet mag. Wees aardig (want zij kunnen natuurlijk niet ruiken hoe het hoort in jouw huis) en wees vooral duidelijk.
Eerlijk? Ik vind de vriendinnen van mijn kind schatten, maar ze zijn stuk voor stuk irritant. Zoals mijn dochter ook vaak irritant is, maar van mijn eigen nageslacht trek ik dat toch een stuk beter. Kinderen hebben allemaal zo hun vervelende eigenschappen –het zijn net mensen – en door die te zien en te begrijpen, kun je ermee dealen. Daarom: zo overleef je speelafspraakjes in negen kindertypes.
Het wilde en onbesuisde kind dat in een uur bij jou thuis meer spullen kapot weet te maken dan je eigen kind in z’n hele leventje. Het vriendinnetje dat altijd slijm wil maken, maar niet zonder dat op het behang en in het tapijt te smeren. De bff die bij het nagellakken ook de muur even meeneemt. Het vriendje dat besluit dat voetballen naast de kast met kristallen wijnglazen een geweldig goed idee is. Spot jij deze mini-vandaal in jouw kinds vriendenkring? Dan is de oplossing simpel: spelen doen we onder toezicht. En bij voorkeur buiten.
Het kind dat altijd onrecht wordt aangedaan en dat met keiharde gierende uithalen laat weten: “Ze laat mij niet met de barbie”, of “Hij heeft meer chips dan ik”. Dit is een lastige. Van je kind ben je dit onredelijke gedrag gewend en dan is het al zoeken naar de beste aanpak, laat staan bij een vreemd kind. Mijn advies: niet te veel ingrijpen, probeer je kleine gast duidelijk te maken dat hij er zelf een leuke speeldate van moet maken omdat jij niet continu gaat scheidsrechteren. Sowieso is het wijs om áltijd uit te tellen hoeveel chips je in elk bakje doet. Om drama te voorkomen moeten dat er exact evenveel zijn, en het liefst ook even grote chipjes. Altijd ruzie over hetzelfde speeltje? Kookwekker zetten of – beter nog – dat extreem populaire speelgoed verstoppen als je weet dat de dramaqueen bij je kind komt spelen.
Het kind dat niets lekker vindt en met een beetje pech ook jouw kind ervan weet te overtuigen dat alles vies is. Heb je net een kwartier gezwoegd op tosti’s, krijg je een gezicht alsof je een bak wormen op tafel zet: ‘Ieuw!’ Rete-irritant vind ik zo’n reactie. De oplossing is simpel: ga niet de strijd aan en check vooraf wat je kleine gast wel lust. Het kost meestal al genoeg energie om van je eigen kind een goede eter te maken, laat die andere ouders zich maar met het eetpatroon van hun kind bezighouden. Je mag natuurlijk wel verlangen dat de gast op een normale manier aangeeft wat ie wel en niet lust. ‘Ieuw’ hoort – voor mij in elk geval – niet bij het acceptabele repertoire.
HET IS WIJS OM ÁLTIJD UIT TE TELLEN HOEVEEL CHIPS JE IN ELK BAKJE DOET
De betweter
Het kind dat alles beter weet. Dat jou zelfs corrigeert: “Mijn moeder wast altijd haar handen voordat ze broodjes smeert.” Dit is gewoon een kwestie van even tot tien tellen en er niet op ingaan. Want laat je je echt op de kast jagen door een mini-mens?
Het kind dat continu bij je komt klagen over jouw kind. Mijn standaard riedeltje: “Wat vervelend! Maar probeer het samen op te lossen.” En natuurlijk luister ik dan stiekem even mee om te kijken of mijn kind wel een beetje redelijk doet tegen het vriendje. Blijft het bezoekende kind – ten onrechte of enigszins overdreven – klagen, dan werkt heel goed: “Zal ik je vader of moeder maar bellen, dat je naar huis wilt?” Het antwoord is altijd nee.
Het kind dat voortdurend iets anders wil doen dan jouw kind en niet toegeeft. Zucht. Kent deze gast de ongeschreven regel niet dat jouw kleuter de baas is in z’n eigen huis en dat de bezoekende partij zich flexibel opstelt? Blijkbaar niet. Haal die kookwekker maar weer tevoorschijn. Maak een lijstje met dingen die je kind leuk vindt om te doen en dingen die de gast wil ondernemen. Vervolgens doen ze eerst een kwartiertje wat jouw kind wil, daarna een voorkeursactiviteit van de gast et cetera.
IEUW’ HOORT NIET BIJ HET ACCEPTABELE REPERTOIRE
Kutmama? Fuck jou? Waar haalt ie het vandaan! Nou, misschien van dat ene vriendje. Soms is jouw kind zelf de bad influence en soms heb je het idee dat hij zijn inspiratie voor stout gedrag van een ander kind krijgt. Kan je kind nu al ‘verkeerde vrienden’ hebben? Eigenlijk niet, ze zijn nog zo jong. Er worden nog geen joints doorgegeven of bushokjes vernield. Je kind pikt misschien wat rare woorden op of hyperactief gedrag, maar kinderen hebben genoeg karakter om geen kloon te worden van de vriendjes met wie ze omgaan. Bovendien kun je zeker als er bij jullie thuis gespeeld wordt bijsturen.
Ontwikkelingspsycholoog Sonja Borgsteede adviseert: “In jouw huis kun je heel duidelijk grenzen aangeven. Corrigeer een vervelend vriendje: bij ons schreeuwen we niet en schelden we niet. Doe het niet via je kind, maar spreek het speelmaatje direct aan. Spelen verbieden vind ik te ver gaan, want dan keur je zo’n kind echt af. Ik zou eerder heel duidelijk de boodschap afgeven welk gedrag jij goed vindt.”
Het kind dat de hele tijd jouw aandacht wil en lange onverstaanbare verhalen vertelt. Toen mijn kind nog in peutertaal sprak, begreep ik haar uitstekend, maar bij andere kinderen kan ik er geen touw aan vastknopen. En al versta ik het wel, ik zit er niet op te wachten dat zo’n kind bij mij in de keuken komt hangen om me haar levensverhaal te vertellen. Misschien vind jij het wel gezellig, ik hoop het! Zo niet, doe dan wat ik doe en zeg: “Leuk, maar je bent hier voor mijn kind. Ga je met haar kletsen?”
Het vriendje wiens ouder een uur blijft hangen aan de keukentafel. Denk je opgelucht adem te kunnen halen als het ophaaltijd is, nodigt vader of moeder zichzelf vrolijk uit voor een bakkie koffie. Of twee. Of drie. Of wijn. Waarna hij of zij je lange onverstaanbare verhalen vertelt. Wat te doen? Bij leuke ouders zeg ik: gezellig! Hartstikke handig om een goede band hebben met de ouders van je kinds bff. Ik trek de vader en moeder van mijn dochter Reza’s beste vriendin erg goed en dat is superfijn als je een keer samen iets met de kinderen wilt ondernemen.
Heb je last van een plakkende ouder met wie je niet zo’n klik voelt? Laat je dan niet verrassen door een ‘Zullen we nog een bakkie doen?’ en zorg dat je altijd een smoes klaar hebt. Je verwacht elk moment een werktelefoontje. Of zoiets. Veel speelafspraakjes-plezier allemaal, en onthoud: erger je je aan elk vriendje dat bij jullie thuis komt spelen? Dan hoef je daar niet over in te zitten. Het is pas echt zorgwekkend als je elke jonge gast die over de vloer komt leuker vindt dan je eigen kind.
Tekst Eva Munnik | Fotografie Shutterstock.com
Eva Munnik schreef de bestseller
De melkfabriek over borstvoeding,
De schoolfabriek over de basisschool en Kids & the City – 12 ultieme steden- trips met je kinderen. Ze woont samen met Harry en hun dochter Reza (9).
Dit artikel lees je ook in de nieuwste Fabulous Mama 1-2021. Deze bestel je hier.
Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!
Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.
Ontvang 6x Fabulous Mama op de deurmat én een persoonlijk cadeau naar keuze.
