Peuterdagboek

Heeft oma een piemel? Waarom luisteren papa en mama zo slecht, en wat zit er eigenlijk in mama’s bolle buik?  Avonturen, mysteries en hilarische belevenissen uit het leven van een peuter, verteld door de ogen van de peuter zelf. Iedere maand delen wij een nieuwe column.

Peuterdagboek

Het leven van een peuter. Door de ogen van een peuter

En Elio is niet zomaar een peuter, nee, Elio wordt over een tijdje grote broer. Maar waarvan. Wat zit er eigenlijk in mama’s buik? Is het wel een baby? Die zijn klein en huilen veel. De baby in mama’s buik huilt helemaal niet. En haar buik is reusachtig. Wie is deze stille gigant…?
Elio begrijpt alles. Maar als hij zelf iets wil zeggen, worden de woorden lijm in zijn mond. En dat in een wereld vol onoplosbare raadsels. Terwijl hij zoveel vragen heeft. Heel frustrerend. Maar Elio zet door. Bijgestaan door zijn drie vriendinnen, die hem gelukkig wel verstaan. En oma natuurlijk. Oma heeft altijd haar lachmond op. En ze luistert. Véél beter dan papa en mama. Die willen meestal hun eigen zin. Elio reist door een avontuurlijke wereld vol mysteries. Heeft oma een piemel? Wat gebeurt er als je in de wasmachine stapt? Wanneer word je eigenlijk groot? En belangrijker, kun je dan nog terug?

Piemels en zo

Heeft Myla nou een piemel ja of nee? Ik kom er maar niet uit. Mama vindt het grappig. Ik zie de lol er niet van in. Ik wil het gewoon weten.

Dat is ook gelijk mijn probleem. Ik versta alles, heb honderd vragen, maar als ik zelf probeer te praten, lijkt het net of mijn mond vol zit met lijm. Met van die heerlijk dikke, doorzichtige, stroperige lijm. Zo’n emmer lijm waar je je handen in kunt steken, je armen zelfs. Helemaal in kunt verdwijnen tot aan je elleboog. En als je dan helemaal voldaan bent van dat weeïge gevoel, flats! Dat je je handjes dan heerlijk op mamma plakt. Een tiet voor elke hand. Nou dat dus. Dat je honderd dingen wil zeggen, maar dat praten amper lukt. En dat als je er eens een geslaagd woord uitflapt, iedereen meteen begint te klappen en je buikje begint te kietelen. Waardoor je hele punt weer wordt gemist. Daarom moet ik zelf alles snappen. Gelukkig ben ik heel slim. Dat hoor ik hier iedere dag.

Piemels dus. Ik heb er grondig over nagedacht en op het moment weet ik maar een ding zeker: Myla plast, net als ik. Vanochtend bijvoorbeeld, bij ons thuis. We waren heerlijk aan het spelen. Ze had net een lekkere koffie voor me gezet, met mijn nieuwe machine. We slurpten kop na kop, toen het ineens gebeurde. Hup, rakelings vloog ze over mijn hoofd. Hulpeloos spartelde ze in de armen van haar mama. Die vond dat ze een luier moest. Zomaar. We keken elkaar aan. Ze had niet eens een popò! En dat verschonen, dat moest dan ook nog in mijn kamer. En het allerergst, Myla was haar luiers vergeten.

Maar goed, ik ben de kwaadste niet. Ze kreeg er een van mij. Heel dankbaar was ze trouwens niet. Als een wilde furie slingerde ze mijn arme Aap krijsend op de grond. Alsof hij er wat aan kon doen. Vrouwen! Ik begreep er niks van. Maar dat gebeurt wel vaker. Ik vind meisjes leuk, vooral meisjes met staarten. Maar ze snappen, nee, dat lukt me niet.

Awkward?

Nou goed, feit blijft: ze had géén popò en kreeg wél een luier. Dan heb ik maar een conclusie. Ze plast. En toch zag ik niks zitten. Geen spoor van piemel te bekennen. Misschien was hij verstopt. Maar hoe zit dat dan?
Dat heb je wel eens toch? Dat je je gewoon heel erg iets afvraagt. Nou dat heb ik nu dus. Ik bedoel, ik weet dat ik een piemel heb. Daar kan ik héél hard aan trekken als mama me verschoont. Dan bouncet hij terug tegen mijn beentje. Dat vind ik heel erg grappig. Ik moet ervan schateren. Mama zegt dat het awkward is. Soms roept ze papa erbij. Ik denk dat awkward een ander woord is voor ‘grappig’. Dat is het namelijk zeker!

Wat ook leuk is, ik laat Bella altijd even ruiken aan piemel als mama klaar is met de doekjes. Bella is mijn schaapje. Ze is Italiaans. Bella La Pecorella. Nou en mijn piemel dus, die vindt Bella zó lekker ruiken, dan doet ze helemaal van ‘Mmm…’. Dat vind ik elke keer weer hilarisch. Mama doet zo als ze aan een bloem ruikt. En Bella doet het bij piemel! Papa zegt dat het raar is. Dat woordje zegt hij heel vaak. Soms zegt hij het ook op straat. Of op visite als ik hem mee uit neem naar een playdate. Dan worden zijn wangen rood. En zijn ogen vliegen in het rond. Alsof er ergens dropjes verstopt zijn maar je weet niet waar ze zijn.

Dat had ik vanavond trouwens. Mama zat op de bank, knus onder mijn dekentje. Ik was met mijn Tato aan het rijden. Met de grote Tato. Over de bank. Dat mag. Toen ineens zag ik het. Ze had iets in haar bocca. Ze deed alsof ze van niks wist. Ik gebood haar dat bocca open moest. Die was leeg. Maar ik vertrouwde het niet. Ik ben natuurlijk niet van gisteren. Ik keek haar doordringend aan. Met mijn oogjes speurde ik de kamer rond. Ze had het ergens verstopt. Maar waar. Ze kan best ingenieus zijn. Je weet nooit wat je kan verwachten, met grote mensen. Het zou niet de eerste keer zijn dat er eentje niet goed luistert.

Toen plofte ze. Haar lach stuiterde door de kamer. Ze kon het niet langer opnemen tegen de spanning van mijn strenge blik.

Daar! Met een triomfantelijke blik pakte ik het bakje besjes. Met due mani. Twee handjes. Netjes zoals het hoort. Nu gingen we delen. Besje voor Elio, besje voor mama. Ik gaf het tempo aan. Lekker voelde dat. Roeren in een bak met bessen. Soms kreeg Elio er drie en mama een. Maar dat leek ze niet te merken. Bij mama woont er trouwens ook nog iemand in haar buik. Mijn baby broertje. Daarom kreeg baby ook een besje. Nu deelde we met z’n drietjes. Maar ja, baby zat nog verstopt. Het ging meer om het gebaar. Voorlopig eindigden baby’s besjes voor de zekerheid in Elio’s mond. Anders moesten we ze nog weggooien. En weggooien is zonde. Dat heeft mama zelf gezegd.

Tekst: Liza Rebecca van der Peijl | Beeld Pexels.com

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.